Ένας από τους πρώτους τρόπους αντιμετώπισης των παράνομων μεταφορών αρχείων από δίκτυα peer-to-peer (P2P), που υιοθέτησαν οι εκδότες και οι δικαιούχοι των αρχείων, ήταν η άμεση δικαστική διαμάχη με ιδιώτες για παραδειγματισμό, έτσι ώστε να πληρώσουν κάποιο σοβαρά πρόστιμα και να αποτρέψουν άλλους από το να συνεχίσουν να κατεβάζουν παράνομα αρχεία. Δυστυχώς για τις εταιρίες, η τακτική αυτή δεν είναι πολύ αποδοτική και κοστίζει πάρα πολύ σε χρόνο και χρήμα.
Μάλιστα, μία πολύ σημαντική έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Carlos III της Μαδρίτης, απέδειξε ότι πολλοί seeders (οι χρήστες που μοιράζονται το αρχείο) χρησιμοποιούν ψεύτικα αρχεία, είτε για να διαδόσουν ιούς είτε για να διαφημίσουν αγαθά και υπηρεσίες, ενώ πολλές φορές κάποιοι από αυτούς λάμβαναν αμοιβές από τους δικαιούχους των αρχείων για να ανεβάζουν ψεύτικα αρχεία ώστε να απογοητεύσουν τους υπόλοιπες χρήστες!
Η απάντηση των δικτύων P2P ήταν να μπλοκάρουν τις διευθύνσεις IP και τους λογαριασμούς αυτών που μοιράζονται ψεύτικα αρχεία, αλλά παρόλα αυτά ένας μεγάλος αριθμός αυτών των αρχείων έχει μείνει στο σύστημα. Ο αριθμός αυτός υπολογίζεται στο 30% των συνολικών αρχείων που υπάρχουν σε αυτά τα δίκτυα!
Η έρευνα διεξήχθη σε 55.000 αρχεία μεγάλης ζήτησης που διαμοιράστηκαν μεταξύ 35 εκατομμυρίων διευθύνσεων IP από τα δημοφιλή δίκτυα BitTorrent, The Pirate Bay και Mininova.
[πηγή ArsTechnica]
