Μια ομάδα με επικεφαλής τον Dr. Nicolas Riesen του Πανεπιστημίου της Νότιας Αυστραλίας δημιούργησε μια νέα οπτική τεχνολογία αποθήκευσης που θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει το κόστος αποθήκευσης αρχείων κατά δέκα φορές, σε σύγκριση με τις τρέχουσες οπτικές λύσεις. Η μέθοδος αυτή βασίζεται στη χειραγώγηση του φθορισμού σε ζώνες κυμάτων σε συγκεκριμένες περιοχές εγγραφής, επιτρέποντας την αποθήκευση πολλαπλών bit που είναι παρόμοια με την τεχνολογία NAND flash.
Η διαδικασία περιλαμβάνει την επιλεκτική μεταβολή των ιδιοτήτων φθορισμού των νανοσωματιδίων εντός του μέσου εγγραφής, χρησιμοποιώντας ακτινοβολία laser για τη δημιουργία «φασματικών οπών» όπου η εκπομπή μειώνεται. Αυτή η διαφοροποίηση στην εκπομπή φωτός κωδικοποιεί δεδομένα σε πολλαπλά επίπεδα, επιτρέποντας δυνητικά την αποθήκευση υψηλής πυκνότητας. Τα νανοσωματίδια, τα οποία αποτελούνται από εξαγωνικούς κρυστάλλους καρβιδίου του πυριτίου (SiC) με πρόσμιξη βαναδίου, φέρονται να αντιδρούν στην έκθεση σε laser με τρόπους που επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά εκπομπής φωτός τους. Αυτές οι μεταβολές μπορούν να εντοπιστούν κατά τη διαδικασία ανάγνωσης, επιτρέποντας την ανάκτηση δεδομένων.
Η Optera Data, που ιδρύθηκε από τον Geoff Macleod-Smith, εργάζεται αυτή την περίοδο για την εμπορική αξιοποίηση της τεχνολογίας. Η startup προβλέπει οπτικούς δίσκους ικανούς για αρχειακή αποθήκευση υψηλής πυκνότητας, με έμφαση στην ασφάλεια εκτός σύνδεσης και τη μακροπρόθεσμη διατήρηση των δεδομένων. Η εγγραφή δεδομένων θα περιλαμβάνει συντονισμό των laser για να καθοριστούν φασματικές συχνότητες, ενώ η ανάγνωση θα βασίζεται στην ανίχνευση μοτίβων φθορισμού.
Μια μελέτη του Tom Coughlin προβλέπει ότι οι συνολικές αποστολές χωρητικότητας αποθήκευσης θα πενταπλασιαστούν μεταξύ 2024 και 2029, με μεγάλο μέρος των δεδομένων αυτών να βρίσκονται σε δευτερεύουσα ή αρχειακή αποθήκευση. Οι παραδοσιακοί σκληροί δίσκοι, η μαγνητοταινία και άλλες αναδυόμενες οπτικές λύσεις ανταγωνίζονται για αυτή την αναπτυσσόμενη αγορά, όπου η μακροζωία και η ενεργειακή απόδοση αποτελούν πρωταρχικούς παράγοντες.
Η Optera Data ισχυρίζεται ότι, μόλις αναπτυχθεί, η τεχνολογία της θα μπορούσε να έχει ένα συνολικό κόστος χρήσης τόσο χαμηλό όσο 1 δολάριο ανά terabyte, πολύ χαμηλότερο από το προβλεπόμενο κόστος άλλων μέσων αποθήκευσης. Η εταιρεία ελπίζει να κατασκευάσει δίσκους 1TB βραχυπρόθεσμα, με τον φιλόδοξο στόχο να φτάσει τα 10TB για 1 δολάριο μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Αυτή η τιμή θα την καταστήσει σημαντικά φθηνότερη από τις λύσεις της Cerabyte και θα μπορούσε ενδεχομένως να υποσκελίσει ακόμη και την αποθήκευση σε μαγνητική ταινία, η οποία προβλέπεται να πέσει κάτω από τα 2,50 δολάρια ανά terabyte έως το 2029.
Σε αντίθεση με τους σκληρούς δίσκους, οι οποίοι απαιτούν συνεχή ενέργεια, και τη μαγνητική ταινία, η οποία εξαρτάται από εξειδικευμένα συστήματα βιβλιοθηκών, η προσέγγιση της Optera Data θα μπορούσε να ενσωματωθεί με τα υπάρχοντα φορμά οπτικών δίσκων. Αυτή η συμβατότητα θα μπορούσε να βοηθήσει στην υιοθέτηση της τεχνολογίας στα κέντρα δεδομένων, όπου η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και του κόστους αποθήκευσης αποτελεί αυτή τη στιγμή μεγάλη εστίαση για τους υπερκλιμακωτές.
Η βιωσιμότητα της τεχνολογίας θα εξαρτηθεί φυσικά από την ικανότητά της να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις πυκνότητας αποθήκευσης και να ανταγωνίζεται τις εξελισσόμενες εναλλακτικές λύσεις, όπως η αποθήκευση συνθετικού DNA, η οποία προσφέρει μακροχρόνια σταθερότητα αλλά απέχει ακόμη πολύ από το να είναι έτοιμη για την πρωταρχική στιγμή.
[via]
