Νέα έρευνα υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου υδρογόνου που κρύβονται στις οροσειρές του πλανήτη μας, ενδεχομένως δίνοντας μας πρόσβαση σε μια τεράστια, ανεκμετάλλευτη πηγή καθαρής ενέργειας.
Αυτά τα αποθέματα αερίου θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί σε διάστημα εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με τη μελέτη. Μια διεθνής ομάδα ερευνητών συνδύασε τις καταγραφές πεδίου με τη μοντελοποίηση σε υπολογιστή για να προσομοιώσει την κίνηση των τεκτονικών πλακών, τον σχηματισμό των βουνών και την πιθανή παραγωγή υδρογόνου.
Αν και υπάρχουν τρόποι για την τεχνητή παραγωγή υδρογόνου, δεν είναι εύκολη διαδικασία και συνήθως εκπέμπονται αέρια του θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια της, γεγονός που κάπως αναιρεί το νόημα. Η εύρεση μεγάλων φυσικών αποθεμάτων θα αποτελούσε ένα απίστευτο βήμα προς τα εμπρός για την τεχνολογία καθαρής ενέργειας.
«Αυτή η νέα έρευνα προάγει την κατανόηση των κατάλληλων περιβαλλόντων για τη φυσική παραγωγή υδρογόνου», λέει ο γεωφυσικός Sascha Brune, από το Κέντρο Γεωεπιστημών GFZ Helmholtz στη Γερμανία. «Δεδομένων των οικονομικών ευκαιριών που συνδέονται με το φυσικό υδρογόνο, τώρα είναι η ώρα να προχωρήσουμε περαιτέρω και να διερευνήσουμε επίσης τις διαδρομές μετανάστευσης του υδρογόνου και τα βαθιά, υδρογονοκαταναλωτικά μικροβιακά οικοσυστήματα για να κατανοήσουμε καλύτερα πού μπορούν να σχηματιστούν πραγματικά δυνητικά αποθέματα Η2».
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα σε μια διαδικασία που ονομάζεται σερπεντινίωση, όπου ο μανδύας κάτω από τον φλοιό ωθείται προς τα πάνω και έρχεται σε επαφή με το νερό. Η προκύπτουσα χημική αντίδραση παράγει αέριο υδρογόνο.
Αυτό μπορεί να συμβεί καθώς οι ήπειροι διαλύονται και καθώς σπρώχνονται μεταξύ τους, καθώς ο μανδύας της Γης μπορεί να ανέλθει προς τα πάνω και στα δύο σενάρια. Μέσω των προσομοιώσεών τους, οι ερευνητές εντόπισαν πού και πότε είναι πιθανότερο να συμβαίνει η σερπεντινίωση.
Η σερπεντινίωση είναι πιθανότατα πολύ πιο συχνή σε ορεινές περιοχές όπου οι πλάκες σπρώχνονται μαζί, σε σύγκριση με τις περιοχές όπου απομακρύνονται (περίπου 20 φορές πιο πιθανό), διαπίστωσαν οι ερευνητές, λόγω των κύκλων του νερού και των θερμοκρασιακών διακυμάνσεων.
Επιπλέον, οι δεξαμενές υδρογόνου στο εσωτερικό των βουνών μπορεί να είναι σχετικά εύκολα προσβάσιμες σε σύγκριση με άλλα μέρη που έχουμε ψάξει, συμπεριλαμβανομένων των ωκεάνιων κορυφογραμμών. Έχουν ήδη δρομολογηθεί σχέδια για την αναζήτηση υδρογόνου στα Πυρηναία, τις ευρωπαϊκές Άλπεις και τα Βαλκάνια.
«Καθοριστική για την επιτυχία αυτών των προσπαθειών θα είναι η ανάπτυξη νέων ιδεών και στρατηγικών εξερεύνησης», λέει ο δομικός γεωλόγος Frank Zwaan, από το Κέντρο Γεωεπιστημών GFZ Helmholtz. «Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο ο σχηματισμός οικονομικών συσσωρεύσεων φυσικού H2 ελέγχεται από την τεκτονική ιστορία μιας συγκεκριμένης περιοχής εξερεύνησης».
Αν και η μελέτη αυτή δεν δίνει μια παγκόσμια εκτίμηση για την ποσότητα υδρογόνου που μπορεί να είναι κρυμμένη, προηγούμενη έρευνα που ανέλυσε τη σερπεντινίωση στα ανατολικά Πυρηναία υποδηλώνει ότι το υδρογόνο που αποθηκεύεται εκεί θα μπορούσε να είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες μισού εκατομμυρίου ανθρώπων ετησίως.
Αυτή είναι μια συναρπαστική προοπτική για μια πηγή ενέργειας που παράγει νερό αντί για διοξείδιο του άνθρακα ως κύριο προϊόν αποβλήτων. Υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για να επιβεβαιωθεί η παρουσία αυτού του αερίου υδρογόνου, να αξιοποιηθεί και να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία είναι βιώσιμη, αλλά μπορούμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι από ποτέ.
Συνολικά, μπορεί να βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής για την εξερεύνηση του φυσικού υδρογόνου. Ως εκ τούτου, θα μπορούσαμε να γίνουμε μάρτυρες της γέννησης μιας νέας βιομηχανίας φυσικού υδρογόνου.
[via]
