Διαστημική στολή εμπνευσμένη από το Dune για μετατροπή των ούρων σε νερό!

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Cornell επιδιώκουν να κάνουν πραγματικότητα ένα από τα λιγότερο ωραία αλλά πρακτικά χαρακτηριστικά του Dune. Σε μια νέα μελέτη αυτή την εβδομάδα, η ομάδα παρουσίασε ένα σχέδιο για μια διαστημική στολή που ανακυκλώνει τα ούρα σε πόσιμο νερό, όπως οι στολές που φορούν οι Fremen του Arrakis. Η στολή θα επιτρέψει στους αστροναύτες να πραγματοποιούν μεγαλύτερους διαστημικούς περιπάτους, μεταξύ άλλων πλεονεκτημάτων, και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα μπορούσε να κάνει το ντεμπούτο της εγκαίρως για τις επερχόμενες αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη.

Κατά τη διάρκεια των διαστημικών αποστολών, ήδη ανακυκλώνουμε συστηματικά τα υγρά απόβλητα του σώματός μας πίσω σε καθαρό πόσιμο νερό. Πέρυσι, για παράδειγμα, η NASA ανακοίνωσε ότι οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ανακυκλώνουν πλέον το 98% των ούρων και του ιδρώτα τους, από 93% που ήταν προηγουμένως. Όσο αηδιαστικό και αν ακούγεται, αυτή η επαναχρησιμοποίηση επεκτείνει τους περιορισμένους πόρους που διαθέτει το πλήρωμα.

Προς το παρόν, όμως, οι αστροναύτες δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο όταν βρίσκονται ενεργά έξω με τις διαστημικές στολές τους. Αν πρέπει να φύγουν κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου, χρησιμοποιούν απλώς τροποποιημένες πάνες, οι οποίες βοηθούν μεν στην παράταση των αποστολών, αλλά συνοδεύονται από κάποια προβλήματα. Η πάνα μπορεί μερικές φορές να έχει διαρροή, για παράδειγμα, καθιστώντας τη δυσάρεστη για τους αστροναύτες και αυτή η έκθεση στα απόβλητα μπορεί ακόμη και να αυξήσει τις πιθανότητες επιπλοκών όπως μια μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος. Οι αστροναύτες μπορούν να μειώσουν τα ούρα τους, μην πίνοντας πολύ νερό πριν από έναν διαστημικό περίπατο, αλλά αυτό από μόνο του μπορεί να είναι επικίνδυνο και περιορίζει τη διάρκεια που μπορεί να εκτελεστεί με ασφάλεια ένας διαστημικός περίπατος.

Άμεσα εμπνευσμένοι από το έργο του συγγραφέα του Dune, Frank Herbert, οι επιστήμονες του Weill Cornell Medicine και του Πανεπιστημίου Cornell σχεδίασαν μια διαστημική στολή για να ξεπεράσουν αυτές τις προκλήσεις. Έχουν ήδη δημιουργήσει ένα πρωτότυπο της στολής και έχουν περιγράψει λεπτομερώς την εσωτερική λειτουργία της σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Frontiers in Space Technology.

"Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει έναν εξωτερικό καθετήρα με βάση το κενό που οδηγεί σε μια συνδυασμένη μονάδα εμπρόσθιας-αντίστροφης όσμωσης, παρέχοντας συνεχή παροχή πόσιμου νερού με πολλαπλούς μηχανισμούς ασφαλείας για να διασφαλιστεί η ευημερία του αστροναύτη", δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Sofia Etlin, μέλος του ερευνητικού προσωπικού στο Weill Cornell Medicine και το Πανεπιστήμιο Cornell.

Το φορητό σύστημα μπορεί να φιλτράρει 500 ml ούρων σε περίπου πέντε λεπτά, με διαφορετικές μεθόδους συλλογής για γυναίκες και άνδρες. Αυτή τη στιγμή, δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο τα μεγαλύτερα συστήματα που βρίσκονται στον ISS, με ποσοστό ανακύκλωσης 87%. Αλλά αυτό θα πρέπει να είναι αρκετό για να βοηθήσει τους αστροναύτες να παρατείνουν τους διαστημικούς περιπάτους τους με μεγαλύτερη άνεση.

Η NASA αναμένει να στείλει αστροναύτες πίσω στη Σελήνη τα επόμενα χρόνια, με μια επανδρωμένη προσεδάφιση στη Σελήνη, την αποστολή Artemis 2, που αναμένεται αργότερα μέσα στη δεκαετία. Η NASA ελπίζει επίσης να συμβάλει στην επιτυχή αποστολή ανθρώπων στον Άρη ήδη από τη δεκαετία του 2030, ενώ κάποιες σχετικές αποστολές στη Γη βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Η ομάδα του Cornell πιστεύει ότι η στολή τους θα μπορούσε να είναι πολύτιμη για αυτούς τους στόχους και υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να είναι έτοιμη μέχρι να ξεκινήσουν οι αποστολές Artemis. Ωστόσο, οι μηχανικοί θα πρέπει να μελετήσουν λεπτομερέστερα τη στολή προτού τη θεωρήσουν κατάλληλη για το Διάστημα.

"Το σύστημά μας μπορεί να δοκιμαστεί σε συνθήκες προσομοίωσης μικροβαρύτητας, καθώς η μικροβαρύτητα είναι ο πρωταρχικός διαστημικός παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Αυτές οι δοκιμές θα διασφαλίσουν τη λειτουργικότητα και την ασφάλεια του συστήματος πριν αυτό αναπτυχθεί σε πραγματικές διαστημικές αποστολές", δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας Christopher Mason, καθηγητής φυσιολογίας και βιοφυσικής στο Weill Cornell.

[via]