Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα νανοπλαστικά, δηλαδή πλαστικά σωματίδια μικρότερα από 0,001 mm, επηρεάζουν την ικανότητα του οργανισμού να απορροφά τα αντιβιοτικά και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην ανάπτυξη βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά.
Χρησιμοποιώντας πολύπλοκα μοντέλα των μοριακών δομών των κοινών, καθημερινών πλαστικών πολυαιθυλενίου (PE), πολυπροπυλενίου (PP), πολυστυρενίου (PS) καθώς και νάιλον 6,6 (N66), ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης, το Πανεπιστήμιο της Βόννης και το Πανεπιστήμιο του Ντέμπρετσεν, ανακάλυψαν ότι τα νανοπλαστικά μπορούν να συνδεθούν σε μοριακό επίπεδο με το αντιβιοτικό τετρακυκλίνη, μειώνοντας ή ακόμη και εμποδίζοντας πλήρως την ικανότητα του οργανισμού να απορροφήσει μέρη του.
Η τετρακυκλίνη είναι ένα κοινό αντιβιοτικό ευρέος φάσματος που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των πάντων, από τη σύφιλη έως τις βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος και των πνευμόνων. Η προσομοιωμένη ανόπτηση περιλαμβάνει τη θέρμανση μορίων για τη διέγερσή τους πριν από την ψύξη τους για την εύρεση της πιο σταθερής κατάστασής τους, π.χ. της κατάστασης στην οποία τα μόρια σχηματίζονται ξανά με φυσικό τρόπο. Στην προκειμένη περίπτωση, μετά την ανόπτηση, τα νανοπλαστικά μόρια συνδέονται φυσικά με τα μόρια της τετρακυκλίνης.
Ο Lukas Kenner του Πανεπιστημίου της Βιέννης θεωρεί ότι οι συσσωματώματα συμπυκνωμένων, μη απορροφημένων αντιβιοτικών που συνδέονται στην επιφάνεια των νανοπλαστικών θα μπορούσαν να αποτελέσουν το τέλειο έδαφος για να γίνουν τα βακτήρια ανθεκτικά στα φάρμακα.
Το δέσιμο ήταν ιδιαίτερα ισχυρό με το νάιλον. Το φορτίο μικρο- και νανοπλαστικών είναι περίπου πέντε φορές υψηλότερο εκεί (σε εσωτερικούς χώρους) από ό,τι σε εξωτερικούς χώρους. Το νάιλον είναι ένας από τους λόγους γι' αυτό: απελευθερώνεται από τα υφάσματα και εισέρχεται στον οργανισμό μέσω της αναπνοής, για παράδειγμα.
Τα καθημερινά προϊόντα από PE, PP, PS και N66 διασπώνται σε νανοπλαστικά μέσω της έκθεσης στο ηλιακό φως, της έκθεσης σε χημικές ουσίες και της φυσικής τριβής - διασπώνται σε κομμάτια που ούτε καν βλέπουμε καθώς τα τρώμε, τα πίνουμε και τα εισπνέουμε. Κάποια απλά τα απορροφούμε μέσω του δέρματός μας.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των νανοπλαστικών δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές, καθώς η έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία είναι ακόμη σχετικά νέα. Οι επιστήμονες εργάζονται για να αποκαλύψουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά και στα οικοσυστήματα, όπως τα θαλάσσια και χερσαία ενδιαιτήματα.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το μικροσκοπικό μέγεθος των νανοπλαστικών μπορεί να τους επιτρέψει να αλληλεπιδρούν με το σώμα μας σε κυτταρικό επίπεδο, ακόμη και να μπορούν να περάσουν από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την απομάκρυνση ξένων ουσιών, όπως μεγάλα μόρια, τοξίνες και παθογόνα.
[via]
