GTA V Review

Από το 2008 και το Grand Theft Auto IV πέρασαν σχεδόν 5 χρόνια. Η Rockstar επένδυσε σχεδόν 250 εκατομμύρια δολάρια, ατέλειωτες ώρες δουλειάς και ένα ένα πλήθος συντελεστών και συνεργαζόμενων studios.

Ήταν κάπου στο τέλος του Ιανουαρίου του 2013 όταν η Rockstar ανακοίνωσε την πολυπόθητη ημερομηνία κυκλοφορίας για ίσως τον πιο αναμενόμενο τίτλο παιχνιδιού (καλά, μετά το Diablo III της Blizzard) και  δεν ικανοποίησε καθόλου τα εκατομμύρια των fans του τίτλου.

"Today, we have an official release date to share with you: Grand Theft Auto V will arrive in stores on September 17, 2013”.

Σε λίγες ώρες ορδές απογοητευμένων gamers κατέκλεισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφοντας με οργή κατά της Rockstar και εκφράζοντας τα παράπονά τους για την τετράμηνη καθυστέρηση.

18 Σεπτεμβρίου 2013, λοιπόν….. 24 ώρες μετά την επίσημη κυκλοφορία του παιχνιδιού στα καταστήματα σε όλο τον κόσμο και το πολυπόθητο GTA V συντρίβει κάθε προηγούμενο ρεκόρ εισπράξεων  με 800 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο 24ώρο κυκλοφορίας, πάνω από οποιαδήποτε παράγωγη, συμπεριλαμβανομένων και blockbuster ταινιών του Hollywood (bye bye Batman και Avatar) φέρνοντας τεράστια χαμόγελα (και πακτωλό χρημάτων) στα πρόσωπα των παραγωγών στα γραφεία της Rockstar.

Ευτυχώς το τεράστιο μπαμ δεν ξύπνησε τις χαρακτηριστικές φιγούρες στην δική μας γωνιά του πλανήτη. Γιατί το λέω αυτό; Μα φαντάζεστε τα ελληνικά media να έπαιρναν χαμπάρι για τι τίτλο πρόκειται;

Γιατί ας μη γελιόμαστε το GTA V όπως και τα προηγούμενα επεισόδια είναι βασισμένο στο τρίπτυχο SEX, Drugs και Μακελειό. Είναι ένα παιχνίδι ωμό με έντονα στοιχεία βίας που ταυτόχρονα καυτηριάζει το “Αμερικανικό όνειρο” και δίνει στον gamer την ελευθερία να εκφράσει την μεγίστη καφρίλα που μπορεί να κρύβει μέσα του.  Το rating 18+ δεν είναι καθόλου τυχαίο, αν και στην τελική τα νούμερα αυτά τους μόνους που αφορούν είναι κάτι τύπους που το πιθανότερο είναι να μην έχουν παίξει παιχνίδι ποτέ στην ζωή τους και λίγη σημασία έχουν για τον αγνό παραδοσιακό gamer ούτε βέβαια θα αποτρέψουν τελικά τους νεαρότερους να παίξουν το GTA V.

Καλά όλα αυτά αλλά σαν παιχνίδι λέει;

Την αμαρτία μου θα την πω. Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν της σειράς. Ψιλοέπαιξα πολλά από τα επεισόδια, από τότε που το game play ήταν ένα ανθρωπάκι που το έβλεπες από ψηλά και το παιχνίδι παιζόταν σε Pc με λιγότερη επεξεργαστική ισχύ από ότι το τηλέφωνο που έχω στην τσέπη μου. Το νέο όμως GTA V είναι από άλλο πλανήτη. Αν έπρεπε ντε και καλά να το βαθμολογήσω θα έλεγα ότι άνετα κτυπάει κορυφή στην λίστα με τα πιο καλοφτιαγμένα παιχνίδια που έχουν περάσει από τα χέρια μου (και είναι πολλά). 

Οι λόγοι είναι πολλοί και ίσως διαφορετικοί για τον καθένα. Αυτό γιατί στην ουσία το νέο GTA απευθύνεται σε μια τόσο τεράστια βάση που ο καθένας μπορεί να γράψει κάτι διαφορετικό και να είναι όλοι σωστοί. Ένα πανέμορφα βίαιο, ατελείωτα χορταστικό, αφάνταστα αστείο και τόσο μα τόσο πραγματικό. Ισοπεδώνει την κουλτούρα που καλλιεργούν κανάλια και καναλάρχες, μουσική βιομηχανία, πολιτικοί και πολιτική αλλά ρίχνει σφαλιάρα και στον καθημερινό “φιλήσυχο” πολίτη (η σκηνή που ένας από τους χαρακτήρες παίζει FPS φωνάζοντας και βρίζοντας είναι για σύσφιξη κοιλιακών από τα γέλια).

Gameplay – Scenario

Ο κόσμος του GTA V είναι το SAN ANTREAS και είναι πραγματικά ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Θα μπορούσες να αφιερώσεις πολλές πολλές μέρες της ζωής σου απλά και μόνο για να βολτάρεις στο περιβάλλον του παιχνιδιού. Μερικές φορές η βόλτα από το ένα σημείο στο άλλο διαρκεί τόσο όσο θα διαρκούσε αν έκανες  την ίδια απόσταση στην πραγματικότητα. Το περιβάλλον είναι τόσο καλοφτιαγμένο που ο θεατής μπορεί να χαζεύει με τις ώρες και στην ουσία μόλις που θα έχει ξύσει την επιφάνεια του σεναρίου του παιχνιδιού. Το μόνο που μπορεί να διακόψει την ξενάγηση στον κόσμο του GTA είναι το ξυπνητήρι (αυτό που είχες βάλει για να ξυπνήσεις και να πας στη δουλεία) ή η παντόφλα της παραμελημένης κοπέλας (φήμες που θέλουν μηνύσεις προς την Rockstar από τις απανταχού δεσποινίδες, κύριες, συζύγους και μανάδες ελέγχονται ως ανακριβείς). Και αυτά είναι μόνο η αρχή.

Το πάρτι ξεκινά μόλις αρχίσεις να μπαίνεις στην ζωή των χαρακτήρων. Ληστείες, ναρκωτικά και πειρατείες αυτοκινήτων, πλοίων και αεροπλάνων δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Είναι άλλωστε αυτό που μας έκανε να αγαπήσουμε τον προηγούμενο τίτλο. Χάλασε το αυτοκίνητο σας; Κανένα πρόβλημα. Οι δρόμοι του LOS SANTOS έχουν τεράστια ποικιλία για να “δανειστείς” με….τον γνωστό τρόπο όπως πάντα.

Λέγοντας για ληστείες…  Ίσως το καλύτερο κομμάτι του νέου GTA. Η αποστολή είναι συγκεκριμένη. Ο τρόπος που θα την φέρεις εις πέρας είναι καθαρά στο χέρι σου. Είσαι τύπος που σου αρέσει να κινείς τα νήματα από τις σκιές ως ένας άλλος Τύριον Λάννιστερ; Εύκολο. Θέλεις να δημιουργήσεις μακελειό και να σπείρεις στο πέρασμά σου την καταστροφή λες και πέρασε ο Hulk από το SAN ANTREAS; Κανένα πρόβλημα. Η επιλογή του τρόπου που θα κινηθείς είναι στο χέρι σου όπως στο χέρι σου είναι και η ομάδα που θα διαλέξεις για να εκτελέσεις την αποστολή (ή όποιον σταθεί στο δρόμο σου).

Αυτό που πάντως είναι φρέσκο και κάτι που κάπως ξενίζει είναι η δυνατότητα να “παίξεις” με 3 διαφορετικούς χαρακτήρες σε οποιαδήποτε στιγμή του παιχνιδιού. Προσωπικά προτιμούσα την επιλογή του ενός αντί-ήρωα, όπως είχαμε μάθει παλιά, από τον νέο τρόπο αλλά αυτό είναι καθαρά δική μου γνώμη. Ανα πάσα στιγμή στην διάρκεια του παιχνιδιού μπορείς να διαλέξεις με ποιον από τους 3 θα ταυτιστείς. O Michael, o Trevor κι ο Franklin είναι στην διάθεσή σου για να τους χειριστείς αναλόγως. Η επιτυχία της Rockstar είναι ότι ο κάθε ένας είναι διαφορετικός χαρακτήρας με τα καθημερινά προβλήματά του, τα πάθη του και τα ψυχολογικά του (ναι παίζει και επίσκεψη σε ψυχίατρο, αν αυτό επιλέξει να κάνει ο gamer).

Αυτό το review δεν θα ήταν ολοκληρωμένο αν δεν αναφερθώ στο auto του Grand Theft auto. Είπαμε, οδηγάς τα πάντα…. Αυτοκίνητα, μηχανές, αεροπλάνα και βαπόρια, εντός και εκτός δρόμου. Το νέο και ενδιαφέρον κομμάτι είναι το customization των οχημάτων. Φαίνεται η Rockstar ζήλεψε την αίγλη του Need for Speed και σου δίνει πλέον την δυνατότητα να “φτιάξεις” το όχημα σου. Και όταν λέμε φτιάξιμο δεν εννοούμε μόνο το pimp my ride κομμάτι αλλά πλέον και το "under the hood".

Ο έλεγχος βεβαία των οχημάτων είναι άλλο κεφάλαιο. Σαφώς καλύτερος από το προηγούμενο GTA (ειδικά στα δίκυκλα) αλλά μερικές φορές σε υψηλές ταχύτητες νομίζεις ότι πάει μόνο του και ξαφνικά μεταμορφώνεσαι από τον Kimi Raikonen του GTA στον Felipe Massa με όλες τις ολέθριες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Αυτό προφανώς στερεί κάτι από την οδηγική απόλαυση και φαντάζει ως αθέτηση της υπόσχεσης που είχε δώσει η R* για βελτίωση της απόκρισης των οχημάτων.

Να αναλύσω περισσότερο το τι μπορεί να κάνει ο καθένας στον κόσμο του GTA δεν έχει κάποιο νόημα. Δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος αφού βασίζεται αποκλειστικά στον χρόνο που έχει ο καθένας να “επενδύσει” πάνω στο παιχνίδι.

Το μόνο που μένει να σχολιάσω είναι ίσως και το μοναδικό φάουλ της Rockstar στον συγκεκριμένο τίτλο. Λέγοντας φάουλ προφανώς και είναι προσωπική μου άποψη αλλά δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω το too much του νέου GTA.

Εντάξει όλοι ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Δεν περίμενε κανένας GTA χωρίς βρισιές, αίμα, βία, ναρκωτικά, πορνεία, μισογυνισμό και απόλυτη γελοιοποίηση κάθε μέτρου και σταθμού. Αλλά αυτή τη φορά νομίζω ότι προσπαθώντας να προκαλέσει η Rockstar έπεσε στην παγίδα της υπερβολής. Ο ρόλος του πρωταγωνιστή στο GTA IV ήταν πιο ξεκάθαρος. Τώρα ώρες ώρες νομίζω ότι χάνεται στην προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Νομίζεις ότι στα τόσα χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο GTA μαζευτήκαν τόσες πολλές ιδέες και η Rockstar αποφάσισε να τις ρίξει όλες στο νέο επεισόδιο.

Μου θύμισε λίγο την περίπτωση Matrix. Το πρώτο είχε τα εφέ αλλά είχε και τέτοιο βάθος σεναρίου που αυτό που σου έμενε ήταν περισσότερο η ιστορία παρά τα απίστευτα εφέ. Το δεύτερο ήταν…… ποιος το θυμάται άραγε το δεύτερο; Εντάξει το GTA V δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά όταν τελειώσει (που θα πάρει πάρα πάρα πάρα πολύ καιρό) τελικά θα έχουν μείνει στο μυαλό μόνο τα απίστευτα γραφικά του και το φοβερό gameplay του…. από ιστορία όμως;

Αξίζει τα λεφτά του;

Ας μη γελιόμαστε, στις μέρες μας 69,90€ (επίσημη διανομή) δεν είναι λίγα. Όμως μ’ αυτά τα λεφτά κάποιος αγοράζει ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο παιχνίδι το οποίο μπορεί να του προσφέρει πραγματικά ατέλειωτες (αν το επιλέξει) ώρες παιχνιδιού. Τα εκπληκτικά γραφικά, η εξαιρετική μουσική, η δράση και η εκτόνωση που θα προσφέρει (ναι κύριοι τέτοιου είδους παιχνίδια εκτονώνουν και δεν προκαλούν “παραβατικές” συμπεριφορές) σίγουρα θα κάνουν απόσβεση.

Και πάλι θα είμαι με την απορία (όπως και με το GTA IV) μήπως και το άλμα με την μηχανή χρησιμοποιώντας σαν ράμπα την νταλίκα μεταφοράς αυτοκίνητων τελικά γίνεται….. (ΟΧΙ δεν γίνεται).