Η ανακάλυψη μιας νέας πρωτεΐνης φέρνει ακόμα πιο κοντά το πολυπόθητο εμβόλιο κατά του καρκίνου
Το εμβόλιο κατά του καρκίνου είναι ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της σύγχρονης Ιατρικής. Πολλές επιστημονικές ομάδες μελετούν διάφορες φόρμουλες για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και μία από αυτές τις ομάδες έχει βρει μια πολλά υποσχόμενη πρωτεΐνη.
Πρόκειται για μια πρωτεΐνη που έχει δείξει την ικανότητα να σταματά τη βλάβη στο DNA. Οι βλάβες στις αλυσίδες αυτού του μακρομορίου προκαλούν αλυσιδωτές αντιδράσεις όπως αυτές που προκαλούν καρκίνο, γι' αυτό και η πρωτεΐνη αυτή έχει τεθεί ως υποψήφια για να χρησιμεύσει ως εμβόλιο κατά αυτής της οικογένειας ασθενειών. Η εν λόγω πρωτεΐνη έχει ονομαστεί DdrC (DNA damage response protein C). Η DdrC ανακαλύφθηκε χάρη σε ένα βακτήριο που ονομάζεται Deinococcus radiodurans.
Το D. radiodurans είναι ένα βακτήριο που είναι μοναδικά ανθεκτικό στο είδος των ερεθισμάτων που απειλούν τη σταθερότητα του DNA μας. Όπως η ακτινοβολία: αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός είναι ικανός να επιβιώνει σε δόσεις ακτινοβολίας μεταξύ 5.000 και 10.000 φορές υψηλότερες από εκείνες που θα σκότωναν ένα ανθρώπινο κύτταρο.
Όπως σημειώνει η ομάδα, το DdrC «σαρώνει» τις αλυσίδες του DNA και δρα όταν βρίσκει μια βλάβη, εμποδίζοντας τη βλάβη του DNA να εξαπλωθεί πέρα από αυτό το αρχικό σπάσιμο. Το μόριο «δένει» στην κατεστραμμένη περιοχή της διπλής έλικας και εκτελεί δύο σημαντικές λειτουργίες. Πρώτον, εμποδίζει την εξάπλωση της βλάβης σε άλλα τμήματα του DNA. Δεύτερον, λειτουργεί ως προειδοποιητικός φάρος για να βοηθήσει τις εσωτερικές κυτταρικές διεργασίες να διορθώσουν αυτό το σπάσιμο από μόνες τους.
Ένα από τα πλεονεκτήματα του τρόπου λειτουργίας της πρωτεΐνης είναι ότι μπορεί να ενεργεί μόνη της, δηλαδή η πρωτεΐνη αυτή μπορεί να λειτουργεί απλά χωρίς την ανάγκη παρέμβασης άλλων πρωτεϊνών στο κύτταρο. Για να δοκιμάσει αυτή τη δυνατότητα, η ομάδα αποφάσισε να τη «μεταμοσχεύσει». Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποίησαν έναν παλιό γνώριμο, την Escherichia coli ή E. coli. Η παρουσία της πρωτεΐνης πολλαπλασίασε την ικανότητα του βακτηρίου αυτού να επιβιώνει από την υπεριώδη ακτινοβολία κατά 40 φορές!
Προς το παρόν βλέπουμε μόνο ελπιδοφόρα αποτελέσματα, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί μέχρι να μετατραπεί σε πραγματικό εμβόλιο. Πρέπει ακόμη να αποδειχθεί ότι πρόκειται για μια ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία για την πρόληψη του καρκίνου.
Αλλά η ομάδα των ερευνητών πιστεύει ότι αν αυτό συμβεί, η πρωτεΐνη αυτή θα μπορούσε να προσφέρει οφέλη πέρα από το ρόλο της ως εμβόλιο κατά του καρκίνου. Οφέλη όπως ο σχεδιασμός καλλιεργειών που είναι πιο ανθεκτικές στις αλλαγές των κλιματικών συνθηκών, για παράδειγμα, κάτι που δεν θα έσωζε άμεσα τόσες πολλές ζωές, αλλά έχει μεγάλες δυνατότητες να βελτιώσει έμμεσα τη ζωή των ανθρώπων.
[via]
