Η Space Force θα δοκιμάσει να στήσει σταθμούς ανεφοδιασμού στο Διάστημα

Το Διάστημα δεν αφορά πλέον μόνο την εξερεύνηση, αλλά και τις υποδομές. Η Space Force των ΗΠΑ ετοιμάζεται να δοκιμάσει διαστημικούς σταθμούς φυσικού αερίου, ένα βασικό μέρος αυτής της μελλοντικής υποδομής.

Η Space Force αποκάλυψε πρόσφατα ότι σχεδιάζει να εκτοξεύσει δύο αποστολές που έχουν σχεδιαστεί για να δοκιμάσουν αν οι δορυφόροι μπορούν να ανεφοδιάζονται αξιόπιστα σε τροχιά. Οι αποστολές θα περιλαμβάνουν διατάξεις διαστημικού ανεφοδιασμού από εταιρείες όπως η Orbit Fab, η Astroscale και η Northrop Grumman.

Εάν είναι επιτυχής, θα μπορούσε να μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε στο Διάστημα, παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής των δορυφόρων και μειώνοντας το αστρονομικό κόστος της εκτόξευσης αντικαταστατών. Οι αποστολές αυτές είναι γνωστές ως Tetra-5 και Tetra-6. Ήταν αρχικά μόνο μία αποστολή για να δοκιμαστεί κατά πόσο η ιδέα των διαστημικών σταθμών φυσικού αερίου ήταν αξιόπιστη. Ωστόσο, η Space Force θεώρησε πιο σωστό να τη σπάσει σε δύο ξεχωριστές αποστολές.

Η Tetra-5 πρόκειται να εκτοξευθεί το 2026 και θα επικεντρωθεί στην αξιολόγηση της διεπαφής ταχείας σύνδεσης μεταφοράς υγρών (RAFTI) της Orbit Fab. Έχουμε ήδη δει αυτή την τεχνολογία σε δράση σε demo video, αλλά αυτό το εξειδικευμένο σύστημα πρόσδεσης επιτρέπει στους δορυφόρους να συνδέονται με τις αποθήκες καυσίμων σε τροχιά.

Κατά τη διάρκεια της αποστολής, ένας μικρός δορυφόρος θα επιχειρήσει να συνδεθεί με μια αποθήκη καυσίμου της Orbit Fab, ενώ ένας άλλος θα δοκιμάσει τη συμβατότητα με μια άκατο καυσίμου που κατασκευάστηκε από την Astroscale.

Ένα χρόνο αργότερα, η Tetra-6 θα ακολουθήσει με την παθητική μονάδα ανεφοδιασμού καυσίμων (PRM) της Northrop Grumman. Αυτή τη φορά, ένας δορυφόρος εξοπλισμένος με PRM θα επιχειρήσει να συνδεθεί με μια αποθήκη γνωστή ως ROOSTER-5 - μια πρώιμη έκδοση του προτεινόμενου γεωσύγχρονου βοηθητικού βυτιοφόρου υποστήριξης (GAS-T) της εταιρείας, το οποίο θα λειτουργεί ως ένας μεγαλύτερος διαστημικός σταθμός καυσίμων για τους δορυφόρους.

Αμφότερα τα συστήματα έχουν ήδη λάβει το πράσινο φως ως βιώσιμες εμπορικές λύσεις. Αλλά αυτές οι αποστολές δεν αφορούν μόνο τον εξοπλισμό - πρόκειται για την απόδειξη μιας ολόκληρης νέας οικονομίας. Ο στόχος είναι να δούμε αν οι δορυφόροι ανεφοδιασμού στο Διάστημα μπορούν να επιβιώσουν ως επιχειρήσεις και όχι απλώς ως πειράματα που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση.

Αν αυτό πετύχει, οι επιπτώσεις θα υπερβούν κατά πολύ τους δορυφόρους. Αυτού του είδους οι διαστημικοί σταθμοί ανεφοδιασμού θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα διαστημικά σκάφη να αλλάξουν αποστολή κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ άλλες αποθήκες σε τροχιά θα μπορούσαν ενδεχομένως να υποστηρίξουν την εξερεύνηση της Σελήνης ή του Άρη.

Υπάρχει επίσης το γεγονός ότι ο ανεφοδιασμός των δορυφόρων με καύσιμα θα μας επέτρεπε να μειώσουμε τα διαστημικά σκουπίδια και το δορυφορικό πρόβλημα της Γης, καθώς οι δορυφόροι δεν θα καθίστανται πλέον άχρηστοι όταν τελειώσουν τα καύσιμα τους.

[via]