Τα μικροπλαστικά υπάρχουν πλέον παντού.. Τα έχουμε βρει στην Αρκτική θάλασσα, ακόμη και παγωμένα στον πάγο. Η τάφρος των Μαριάνα, το βαθύτερο σημείο όλων των ωκεανών μας, είναι μολυσμένη με πλαστικά σκουπίδια. Το Έβερεστ έχει μολυνθεί από μικροπλαστικά. Το πόσιμο νερό και τα τρόφιμά μας, ειδικά τα επεξεργασμένα τρόφιμα σε συσκευασίες μιας χρήσης, είναι μολυσμένα με μικροπλαστικά. Πρόσφατες μελέτες έχουν βρει μικροπλαστικά στο αίμα, τον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το συκώτι και τα νεφρά μας ... Έχουν βρεθεί ακόμη και στον πλακούντα αγέννητων μωρών.
Μελέτες σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των μικροπλαστικών στον ανθρώπινο οργανισμό στην υγεία έχουν γίνει μόλις πρόσφατα. Αναπνευστικά, γαστρεντερικά, ενδοκρινικά, αναπτυξιακά και αναπαραγωγικά προβλήματα, ακόμη και καρκίνοι αρχίζουν να συνδέονται με την κατανάλωση και την εισπνοή μικροπλαστικών. Τα μικρο- και νανοπλαστικά είναι αναπόφευκτα. Τώρα όμως ερευνητές από το University of Missouri ανέπτυξαν μια σχετικά απλή και ασφαλή μέθοδο για την εξαγωγή πάνω από το 98% των νανοπλαστικών σωματιδίων από το νερό.
Χρησιμοποιώντας μη τοξικά, υδρόφοβα φυσικά συστατικά, οι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν υγρό διαλύτη που επιπλέει πάνω στο νερό σαν λάδι. Όταν γαλακτωματοποιείται στο νερό και στη συνέχεια αφήνεται να διαχωριστεί εκ νέου, ο διαλύτης επιπλέει στην επιφάνεια μεταφέροντας μαζί του πάνω από το 98% των νανοπλαστικών ρύπων στην επιφάνεια, όπου μπορεί απλά να αποκολληθεί από το νερό. Δεδομένης της υδρόφοβης φύσης του, υπάρχει μικρός κίνδυνος να μείνει πίσω περαιτέρω μόλυνση από τον ευτηκτικό διαλύτη.
«Η στρατηγική μας χρησιμοποιεί μια μικρή ποσότητα σχεδιασμένου διαλύτη για την απορρόφηση πλαστικών σωματιδίων από έναν μεγάλο όγκο νερού», λέει ο Gary Baker, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του University of Missouri. «Προς το παρόν, η ικανότητα αυτών των διαλυτών δεν είναι επαρκώς κατανοητή. Σε μελλοντικές εργασίες, σκοπεύουμε να προσδιορίσουμε τη μέγιστη χωρητικότητα του διαλύτη. Επιπλέον, θα διερευνήσουμε μεθόδους για την ανακύκλωση των διαλυτών, επιτρέποντας την επαναχρησιμοποίησή τους πολλές φορές, αν χρειαστεί».
Προς το παρόν έχουμε κάποιους τρόπους για την απομάκρυνση των μικροπλαστικών από το πόσιμο νερό μας, ανάλογα με το μέγεθος. Τα βασικά φίλτρα ενεργού άνθρακα δεν είναι ειδικά κατασκευασμένα για την απομάκρυνσή τους, αλλά είναι αρκετά αποτελεσματικά στην απομάκρυνση οτιδήποτε είναι μεγαλύτερο από πέντε μικρόμετρα σε μέγεθος. Τα φίλτρα ιζημάτων πολλαπλών σταδίων με μέγεθος πόρων ενός μικρομέτρου είναι αρκετά καλά. Η αντίστροφη όσμωση, η οποία συμπιέζει το νερό μέσα από πόρους τόσο μικρούς όσο το ένα δεκάκις χιλιοστό του μικρομέτρου, είναι μία από τις καλύτερες μεθόδους για την απομάκρυνση των ρύπων κάθε είδους από το νερό, ωστόσο, αυτά φράζουν και πρέπει να καθαρίζονται τακτικά. Η απόσταξη του νερού είναι σχεδόν 100% αποτελεσματική, αλλά αφαιρεί επίσης όλα τα υγιή μέταλλα που χρειάζεται ο οργανισμός μας.
Αυτή η νέα προσέγγιση λειτουργεί τόσο σε γλυκό όσο και σε θαλασσινό νερό.
