Ο άγονος, σκονισμένος Κόκκινος Πλανήτης δεν ήταν πάντα ένα άψυχο χάος. Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες έχουν συχνά διατυπώσει τη θεωρία ότι ο Άρης ήταν κάποτε καλυμμένος από τεράστιους υδάτινους δρόμους. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αυτό μπορεί και να ισχύει. Ωστόσο, μια νέα έρευνα που συμπεριλαμβάνει αυτά τα στοιχεία δείχνει ότι ίσως τελικά να μην ήταν το νερό που άφησε αυτά τα σημάδια και ότι η πιθανότητα να βρεθεί ζωή στον Άρη είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερη από ό,τι ελπίζαμε.
Ο Άρης είναι μακράν ο πλανήτης που η Ανθρωπότητα έχει εξερευνήσει περισσότερο, με αρκετά ρόβερ να έχουν πλέον διασχίσει την άγονη επιφάνεια του γειτονικού μας πλανήτη. Μια από τις βασικές αποστολές αυτών των ρόβερ ήταν πάντα η αναζήτηση σημείων ζωής ή σημείων που να δείχνουν ότι κάποτε υπήρχε ζωή στον Άρη. Έχουμε φτάσει κοντά μερικές φορές, με κάποιους να θεωρούν ότι η NASA σκότωσε κατά λάθος τη μοναδική αρειανή ζωή που ανακαλύψαμε ποτέ στον πλανήτη.
Μέσα από όλα αυτά, όμως, η ελπίδα ότι οι πιθανότητες μας να βρούμε ζωή στον Άρη ήταν υψηλές στηρίχθηκε σε ένα βασικό στοιχείο: την ύπαρξη νερού στο παρελθόν του Άρη. Ωστόσο, αυτό το υδάτινο παρελθόν που πιστεύουμε ότι είχε ο πλανήτης μπορεί να μην ήταν τόσο μακρύ ή τόσο εκτεταμένο όσο νομίζαμε. Νέα στοιχεία υποδεικνύουν ότι τα μέρη που πιστεύαμε ότι είχαν σκαλιστεί από το νερό που έτρεχε μέσα από αυτά θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να έχουν δημιουργηθεί από την εκρηκτική εξάτμιση πάγου διοξειδίου του άνθρακα.
Το υγρό νερό είναι ένα τόσο ζωτικό συστατικό για την ύπαρξη και την επιβίωση των ζωντανών οργανισμών. Το γεγονός ότι ορισμένα από τα μέρη που πιστεύαμε ότι μπορεί να έρεε νερό θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί με άλλα μέσα θα μπορούσε να αλλάξει δραστικά τις πιθανότητες να υπήρχε ποτέ πραγματικά ζωή στον Άρη όλα αυτά τα χρόνια πριν.
Μία από τις ερευνήτριες, η Lonneke Roelofs, υποστηρίζει ότι η νέα έρευνα "επηρεάζει τις ιδέες μας σχετικά με το νερό στον Άρη γενικότερα, και συνεπώς την αναζήτησή μας για ζωή στον πλανήτη". Όπως είναι σήμερα, η ατμόσφαιρα του Άρη αποτελείται κατά 95% από διοξείδιο του άνθρακα. Όταν οι θερμοκρασίες στον πλανήτη πέφτουν κάτω από τους -120 °C, το διοξείδιο του άνθρακα ψύχεται αρκετά ώστε να παγώσει χωρίς να περάσει πρώτα στην υγρή φάση. Στη συνέχεια, όταν οι θερμοκρασίες θερμαίνονται την άνοιξη στον Άρη, οι θερμοκρασίες αυξάνονται τόσο γρήγορα ώστε ο πάγος του διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσε εύκολα να εξατμιστεί και πάλι σε αέριο, παραλείποντας και πάλι την τόσο σημαντική υγρή φάση.
Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι η είδηση αυτή θα μπορούσε να αλλάξει δραστικά την πιθανότητα να βρεθούν σημάδια ζωής στον Άρη, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσουμε κάθε οπτική γωνία, ειδικά αν σκοπεύουμε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη μια μέρα.
[via]
