Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ρίβερσαϊντ προτείνει μια νέα μεθοδολογία για την ανίχνευση ζωής σε μακρινούς πλανήτες, εστιάζοντας σε σπάνια εξεταζόμενα αέρια και σε κόσμους πολύ διαφορετικούς από τη Γη. Η έρευνα προτείνει ότι τα μεθυλαλογονίδια (ενώσεις που σχηματίζονται από μια μεθυλική ομάδα συνδεδεμένη με ένα άτομο αλογόνου, όπως το χλώριο ή το βρώμιο) θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως βιοδείκτες ζωής σε εξωπλανήτες γνωστούς ως πλανήτες Hycean.
Τα μεθυλαλογονίδια, όπως το χλωριούχο μεθύλιο, παράγονται κυρίως από βακτήρια, φύκια, μύκητες και ορισμένα φυτά στη Γη. Αν και υπάρχουν σε χαμηλές συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρά μας, η ανίχνευσή τους σε άλλους πλανήτες μπορεί να υποδηλώνει βιολογική δραστηριότητα. Η χημική δομή αυτών των ενώσεων, που αποτελούνται από μια μεθυλομάδα (ένα άτομο άνθρακα και τρία άτομα υδρογόνου) συνδεδεμένη με ένα αλογόνο, τις καθιστά ανιχνεύσιμες μέσω συγκεκριμένων φασματικών υπογραφών.
Οι Hycean πλανήτες είναι μεγαλύτεροι εξωπλανήτες από τη Γη, που χαρακτηρίζονται από παγκόσμιους ωκεανούς και ατμόσφαιρες πυκνές σε υδρογόνο. Αυτοί οι κόσμοι περιστρέφονται γύρω από κόκκινους νάνους αστέρες και παρουσιάζουν ακραίες συνθήκες που είναι αφιλόξενες για τον άνθρωπο, αλλά δυνητικά κατάλληλες για μορφές μικροβιακής ζωής.
Η πλούσια σε υδρογόνο ατμόσφαιρά τους θα μπορούσε να διευκολύνει τη συσσώρευση και την ανίχνευση μεθυλαλογονιδίων, καθιστώντας τους ιδανικούς στόχους για την έρευνα βιολογικών υπογραφών. Σύμφωνα με τον Eddie Schwieterman, αστροβιολόγο και συν-συγγραφέα της έρευνας, οι πλανήτες Hycean προσφέρουν σαφέστερα ατμοσφαιρικά σήματα από ό,τι οι πλανήτες σαν τη Γη, όπου ο ατμοσφαιρικός θόρυβος και οι περιορισμοί των τηλεσκοπίων δυσχεραίνουν την ανίχνευση βιο-υπογραφών.
Το James Webb, το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο που λειτουργεί σήμερα στο Διάστημα, είναι σε θέση να ανιχνεύσει μεθυλαλογονίδια στις ατμόσφαιρες των πλανητών Hycean. Η ισχυρή ικανότητα απορρόφησης στο υπέρυθρο των αερίων αυτών τα καθιστά ιδιαίτερα κατάλληλα για παρατήρηση με το JWST. Η Michaela Leung, πλανητική επιστήμονας και πρώτη συγγραφέας της μελέτης, επισημαίνει ότι για την ανίχνευση των μεθυλαλογονιδίων θα μπορούσαν να απαιτηθούν μόνο 13 ώρες παρατήρησης με το JWST, χρόνος σημαντικά μικρότερος από αυτόν που απαιτείται για άλλα αέρια όπως το οξυγόνο ή το μεθάνιο. Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει την έρευνα πιο αποτελεσματική και φθηνή.
[via]