Η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης του Starship της SpaceX πραγματοποιήθηκε πριν από λίγη ώρα, αλλά δεν εξελίχθηκε όπως θα περίμενε η εταιρεία του Elon Musk. Το τεράστιο διαστημικό σκάφος εξερράγη στον αέρα πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού, προτού καταφέρει να αποκολληθεί από τον πύραυλο Super Heavy για να μπει σε τροχιά.
Οι λόγοι της αποτυχίας δεν έχουν γίνει γνωστοί μέχρι στιγμής, καθώς οι μηχανικοί της SpaceX συλλέγουν δεδομένα για να προετοιμαστούν καλύτερα για μια νέα δοκιμή, αλλά ορισμένοι αναφέρουν πως υπήρξε σφάλμα στην εκκίνηση μερικών κινητήρων Raptor. Η έκρηξη έγινε περίπου 4 λεπτά μετά την εκτόξευση, άρα μετά την προγραμματισμένη αποκόλληση από τον πύραυλο Super Heavy που δεν συνέβη ποτέ.
Η εταιρεία αναφέρει ότι η επιτυχία μιας δοκιμής κρίνεται από το πόσα μπορούν να μάθουν για να βελτιώσουν τα συστήματα τους και δεσμεύονται πως θα συνεχίσουν απτόητοι τις προσπάθειες να τελειοποιήσουν το Starship προκειμένου να γίνει πραγματικότητα το όραμα για τα μακρινά ταξίδια στο Διάστημα.
Starship
Το σύστημα εκτόξευσης περιλαμβάνει δύο φάσεις. Η πρώτη από αυτή ονομάζεται Starship Super Heavy και αποτελεί ουσιαστικά το launcher για το διαστημικό σκάφος, ενώ η δεύτερη είναι το ίδιο το διαστημικό σκάφος που έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί 100 ανθρώπους. Η κατασκευή του σκάφους έγινε με χρήση ανοξείδωτου ατσαλιού μέσα σε 5 μήνες, με τη SpaceX να επιλέγει αυτό το υλικό επειδή είναι φθηνότερη η παραγωγή του και ευκολότερο να τροποποιηθεί όταν φτάσει στον πλανήτη Άρη από τα μέλη της αποστολής, σε σύγκριση πάντα με το ανθρακόνημα.
Η πρώτη φάση του συστήματος, το Starship Super Heavy, διαθέτει 37 κινητήρες Raptor που θα δώσουν την απαραίτητη ώθηση για να "σηκωθεί" και να τεθεί σε τροχιά το τεράστιο σκάφος. Στόχος είναι το Starship Super Heavy να επιστρέφει πίσω στη Γη με ασφάλεια για να επαναχρησιμοποιείται, όπως έχουμε δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια με τους πυραύλους Falcon 9. Από την άλλη, η δεύτερη φάση, Starship Mk1, περιλαμβάνει 3 κινητήρες Raptor για την ώρα (θα γίνουν τελικά 6), οι οποίο θα χρησιμοποιούν ως καύσιμο μεθάνιο και οξυγόνο αντί αζώτου για να αποδίδουν μεγαλύτερη ισχύ.
Το συνολικό ύψους του Super Heavy είναι 68 μέτρα και θα μπορεί να μεταφέρει 3300 τόνους καυσίμου για να τροφοδοτηθούν οι 37 κινητήρες, εκ των οποίων θα πρέπει να λειτουργήσουν τουλάχιστον οι 24 για να καταφέρει να σηκωθεί από το έδαφος. Ο Musk τόνισε, μάλιστα, ότι θα προσπαθήσουν να επισπεύσουν την κατασκευή τους από τις 10 ημέρες που απαιτούνται σήμερα για κάθε έναν κινητήρα, στις μόλις δύο.
Παρά την πομπώδη παρουσίαση, ο Musk παραδέχτηκε ότι μπορεί να μην είναι αυτή η τελική μορφή του Starship και έκανε λόγο για ένα καλύτερο, ελαφρύτερο και φθηνότερο Mk3. Το μόνο σίγουρο είναι η χρήση ανοξείδωτου ατσαλιού που θα περικλείεται από μια "θερμική ασπίδα" κατασκευασμένη από κεραμικό υλικό. Το Mk1 ζυγίζει περίπου 200 τόνους, ενώ το Mk2 θα ζυγίζει 120 τόνους. Η χωρητικότητα του Mk1 είναι 150 τόνοι + 1200 τόνοι καυσίμου, διότι χρειάζεται πολύ λιγότερα καύσιμα για τις ανάγκες της προσγείωσης σε σύγκριση με το Super Heavy, ενώ η κατανάλωση καυσίμο είναι 3.5 τόνοι υγρού οξυγόνου για κάθε τόνο υγρού μεθανίου.
Ο σχεδιασμός έχει γίνει με γνώμονα την όσο το δυνατόν μικρότερη κατανάλωση καυσίμου κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ χάριν στην αεροδυναμική του οι κινητήρες Raptor θα ενεργοποιούνται από ύψος μόλις 2km πριν την επαφή με το έδαφος. Άρα σε μια γενική εικόνα θα έχουμε το Starship να "πέφτει" με το βάρος του και να ενεργοποιεί τους κινητήρες του μόνο όταν πλησιάσει αρκετά στο έδαφος για να επιβραδύνει την ταχύτητα της "πτώσης".
Αποικία στο πλανήτη Άρη
Πέρυσι το Νοέμβριο, ο Elon Musk είχε ισχυριστεί πως το ταξίδι στον πλανήτη Άρη και η δημιουργία αποικιών είναι ο απώτερος στόχος για την εταιρεία του, ενώ το συνολικό κόστος για την εκτόξευση του Starship δεν θα υπερβαίνει τα $2 εκατομμύρια, ένα ποσό ασύγκριτα μικρότερο απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς και με δεδομένο τα ποσά που ξοδεύει μέχρι σήμερα η NASA για πιο “συνηθισμένες” αποστολές.
Η εκτίμηση του ήταν πως για να στηθεί η πρώτη αποικία στον πλανήτη Άρη θα χρειαστούν περίπου 1000 εκτοξεύσεις διαστημικών σκαφών Starship που θα μεταφέρουν το πλήρωμα, τα απαραίτητα εφόδια και δομικά υλικά. Επιπλέον, το project θα χρειαστεί σχεδόν 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί, διότι μπορούν να γίνουν αποστολές από τη Γη στον Άρη μόνο κάθε δύο χρόνια, όταν οι τροχιές των δύο πλανητών βρεθούν στη βέλτιστη απόσταση μεταξύ τους.