Εδώ και αρκετά χρόνια διάφορες επιστημονικές ομάδες πραγματοποιούν έρευνες για να ελέγξουν αν ο κόσμος μας είναι τελικά μια προσομοίωση κάποιου υπερυπολογιστή ενός (ή και περισσότερων) ανώτερου όντος, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του Πανεπιστημίου της Βόννης και του Fermi National Accelerator Laboratory.
Αυτή τη φορά, όμως, έχουμε μια νέα προσέγγιση στην θεωρία από τον Melvin Vopson, αναπληρωτή καθηγητή του University of Portsmouth, ο οποίος ισχυρίζεται πως η φυσική συμπεριφορά της πληροφορίας στο Σύμπαν μας θυμίζει τον τρόπο λειτουργίας ενός υπολογιστή που διαγράφει ή συμπιέζει τον κώδικα. Παράλληλα, ο Vopson προειδοποιεί ότι ο κόσμος θα καταστραφεί όταν ξεπεραστεί το όριο της ενέργειας που απαιτείται για να συντηρηθεί αυτή η πληροφορία.
Οι μελέτες μου υποδεικνύουν μια παράξενη και ενδιαφέρουσα πιθανότητα ότι δεν ζούμε σε μια αντικειμενική πραγματικότητα και ότι ολόκληρο το Σύμπαν μπορεί να είναι απλώς μια υπερσύγχρονη προσομοίωση εικονικής πραγματικότητας.
Πίσω στο 2022, ο ακαδημαϊκός θεμελίωσε έναν νέο Νόμο της Φυσικής, που ονομάζεται "Δεύτερος Νόμος της Δυναμικής της Πληροφορίας" για να εξηγήσει πώς συμπεριφέρεται η πληροφορία. Ο νόμος του ορίζει ότι η "εντροπία", ή η αταξία, σε ένα σύστημα πληροφοριών μειώνεται αντί να αυξάνεται.
Αυτός ο νέος νόμος αποτέλεσε κάποια έκπληξη, διότι αντιτίθεται στον Δεύτερο Νόμο της Θερμοδυναμικής που καθιερώθηκε τη δεκαετία του 1850. Όπως ισχυρίζεται, ο Δεύτερος Νόμος των Infodynamics εξηγεί τη συμπεριφορά της πληροφορίας με τρόπο που ο παλιός νόμος δεν μπορεί να εξηγήσει.
Ο Δεύτερος Νόμος των Infodynamics απαιτεί την ελαχιστοποίηση του περιεχομένου της πληροφορίας που σχετίζεται με οποιοδήποτε γεγονός ή διαδικασία στο Σύμπαν. Με απλά λόγια, όλα φαίνεται να εξελίσσονται σε μια κατάσταση ισορροπίας όπου το περιεχόμενο πληροφορίας είναι ελάχιστο.
Μια τέτοια συμπεριφορά θυμίζει πλήρως τους κανόνες που ισχύουν στις γλώσσες προγραμματισμού και στην κωδικοποίηση των υπολογιστών. Η προσομοίωση ενός υπερπολύπλοκου Σύμπαντος όπως το δικό μας θα απαιτούσε έναν ενσωματωμένο μηχανισμό βελτιστοποίησης και συμπίεσης δεδομένων προκειμένου να μειωθεί η υπολογιστική ισχύς και οι απαιτήσεις αποθήκευσης δεδομένων για την εκτέλεση της προσομοίωσης.
Αυτό ακριβώς παρατηρούμε μέσω εμπειρικών στοιχείων παντού γύρω μας, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών δεδομένων, των βιολογικών συστημάτων, των ατομικών συστημάτων, των μαθηματικών συμμετριών και ολόκληρου του σύμπαντος. Αυτό αποκαλύπτει ο δεύτερος νόμος των Infodynamics, οπότε ένα λογικό συμπέρασμα είναι ότι, αν και δεν δίνει μια οριστική απόδειξη, σίγουρα υποστηρίζει τη θεωρία του προσομοιωμένου Σύμπαντος.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Vopson, η συμμετρία που παρατηρούμε στον κόσμο μας, όπως οι πεταλούδες ή τα λουλούδια ή οι αστερίες, ενισχύουν τη θεωρία της προσομοίωσης. Τα ευρήματά του υποδεικνύουν ότι η υψηλή συμμετρία αντιστοιχεί στη χαμηλότερη κατάσταση εντροπίας για την πληροφορία, εξηγώντας ενδεχομένως την τάση της Φύσης προς αυτήν.
Όλη η βιολογική ζωή παρουσιάζει κάποια μορφή συμμετρίας, όλα τα στερεά και οι κρύσταλλοι έχουν συμμετρίες, οι νόμοι της Φυσικής κ.λπ.. Το Σύμπαν έχει αυτόν τον ενσωματωμένο μηχανισμό για τη βελτιστοποίηση του υπολογισμού των πάντων. Η συμμετρία είναι ο καλύτερος τρόπος βελτιστοποίησης ή απόδοσης του ψηφιακά κατασκευασμένου κόσμου και γι' αυτό έχουμε παντού συμμετρίες και όχι ασυμμετρίες.
Αυτή η θεωρία της προσομοίωσης δεν αποτελεί αποκλειστικότητα του καθηγητή Vopson, καθώς την υποστηρίζουν πολλές γνωστές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων και ο Elon Musk. Εντάσσεται σε έναν κλάδο της επιστήμης που είναι γνωστός ως Φυσική της Πληροφορίας, η οποία υποστηρίζει ότι η φυσική πραγματικότητα αποτελείται κατά βάση από bits πληροφορίας.
Ο καθηγητής Vopson έχει ήδη κερδίσει την προσοχή για τις εντυπωσιακές διακηρύξεις του στον τομέα της Φυσικής, καθώς έχε ισχυριστεί πως η πληροφορία θα πρέπει να θεωρείται η πέμπτη κατάσταση της ύλης, μετά το στερεό, το υγρό, το αέριο και το πλάσμα. Όπως παραδέχεται ο ίδιος, η ιδέα αυτή "έχει προκαλέσει τον δέοντα σκεπτικισμό", καθώς οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν ότι η πέμπτη κατάσταση της ύλης είναι το συμπύκνωμα Bose-Einstein.
Υποστηρίζει μάλιστα ότι η πληροφορία έχει μάζα και έτσι θα μπορούσε να είναι η περίφημη σκοτεινή ύλη που καλύπτει σχεδόν το ένα τρίτο του Σύμπαντος. Επίσης, δηλώνει ότι ο αριθμός των ψηφιακών bits θα ξεπεράσει τον αριθμό των ατόμων στη Γη μέσα σε 150 χρόνια, οδηγώντας σε "καταστροφή της πληροφορίας". Αυτό θα είναι το σημείο στο οποίο θα έχει δημιουργηθεί η μέγιστη δυνατή ψηφιακή πληροφορία, καθώς και η μέγιστη ισχύς με την οποία μπορεί να διατηρηθεί.
*Η κεντρική εικόνα προέρχεται από το ImaginaryWorlds.
[via]
