Οι επιστήμονες εισηγήθηκαν την ύπαρξη ενός νέου είδους αρχέγονων ανθρώπων. Οι Juluren, ή «άνθρωποι με μεγάλο κεφάλι», φέρονται να ζούσαν στην ανατολική Ασία πριν από 100.000 χρόνια. Οι παλαιοανθρωπολόγοι Xiujie Wu και Christopher Bae βρίσκονται πίσω από τον νέο ισχυρισμό, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για ένα είδος με εντυπωσιακά μεγάλους εγκεφάλους και μοναδικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν πλήρως την κατανόησή μας για την ανθρώπινη εξέλιξη.
Με την επίσημη ονομασία Homo juluensis, οι Juluren παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που δεν μοιάζουν με κανένα άλλο ανθρωποειδές που έχει εντοπιστεί προηγουμένως. Τα απολιθώματα των προσώπων και των γνάθων τους δείχνουν ένα μωσαϊκό χαρακτηριστικών, ορισμένα που θυμίζουν Νεάντερταλ, σε συνδυασμό με άλλα που δεν έχουν παρατηρηθεί σε Ντενίσοβαν, Homo erectus, ακόμη και σε σύγχρονους ανθρώπους.
Αυτές οι διακρίσεις ώθησαν τους Wu και Bae να προτείνουν τους Juluren ως ένα ξεχωριστό είδος αρχέγονου ανθρώπου που συνυπήρξε με διάφορα ανθρωποειδή στην Ασία μεταξύ 300.000 και 50.000 ετών πριν. Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει τους Juluren είναι το μέγεθος του εγκεφάλου τους, το οποίο ξεπερνά αυτό των άλλων γνωστών ανθρωποειδών της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των πρώιμων Homo sapiens.
Αυτό το χαρακτηριστικό, μαζί με τα ποικίλα σωματικά χαρακτηριστικά τους, υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης εξέλιξης, ειδικά στην ανατολική Ασία. Για δεκαετίες, τα απολιθώματα από την περιοχή αυτή που δεν ταίριαζαν με σαφήνεια σε κατηγορίες όπως ο Homo erectus ή ο Homo sapiens συχνά ομαδοποιούνταν κάτω από την ευρεία ετικέτα των «Denisovans».
Ωστόσο, η έρευνα των Wu και Bae υποστηρίζει τώρα ότι αυτά τα ανθρώπινα απολιθώματα αντιπροσωπεύουν μια πολύ πιο ποικίλη εξελικτική ιστορία των αρχέγονων ανθρώπινων μορφών απ' ό,τι είχε υποτεθεί προηγουμένως. Οι ειδικοί στον τομέα αυτό ανταποκρίθηκαν με περιέργεια. Ο ανθρωπολόγος John Hawks περιγράφει τη μελέτη ως «προκλητική», τονίζοντας πόσα πολλά απομένουν να αποκαλυφθούν για την ανθρώπινη ιστορία στην Ασία.
Συμφωνεί ότι το όνομα Juluren μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να εντάξουν καλύτερα τα απολιθώματα σε ένα πλαίσιο, προσφέροντας μια σαφέστερη εικόνα για τη θέση τους στο ανθρώπινο γενεαλογικό δέντρο. Η ανακάλυψη αυτή προσθέτει στην αυξανόμενη πολυπλοκότητα της εξελικτικής μας ιστορίας.
[via]
