Στις 24 Σεπτεμβρίου 2182, ένας σχετικά μεγάλος διαστημικός βράχος έχει 0,037% πιθανότητα να πέσει στην επιφάνεια της Γης. Αν και οι πιθανότητες σύγκρουσης είναι μικρές, ο Bennu εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο δυνητικά επικίνδυνους γνωστούς αστεροειδείς στο Ηλιακό μας Σύστημα και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ό,τι μπορεί να συμβεί. Μια πρώτη στο είδος της μελέτη προσομοίωσε τις ζημιές σε ολόκληρο τον πλανήτη που θα προκαλούσε η απίθανη πρόσκρουση του Bennu, οδηγώντας σε ξαφνική έναρξη του χειμώνα και παγκόσμια έλλειψη τροφίμων.
Μια ομάδα ερευνητών με έδρα τη Νότια Κορέα συνέταξε σενάρια που δείχνουν πώς θα επηρεαστεί το κλίμα της Γης και η ζωή στον πλανήτη μας από την πρόσκρουση ενός αστεροειδούς μεσαίου μεγέθους όπως ο Bennu. Η ομάδα διαπίστωσε ότι μια τέτοια πρόσκρουση θα προκαλούσε μαζικές διαταραχές που θα μπορούσαν να διαρκέσουν έως και τρία ή τέσσερα χρόνια. Στο πιο έντονο σενάριο που περιέγραψε η ομάδα, αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια τόνοι σκόνης θα μείωναν σημαντικά το ηλιακό φως που φτάνει στην επιφάνεια της Γης, προκαλώντας πτώση της θερμοκρασίας σε όλο τον κόσμο και επηρεάζοντας τον τρόπο ανάπτυξης των φυτών στη Γη.
Ο Bennu είναι ένας σχετικά μικρός κοντινός αστεροειδής που περνάει από κοντά από τη Γη κάθε έξι χρόνια περίπου. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο διαστημικός βράχος μπορεί να αποσπάστηκε από έναν πολύ μεγαλύτερο αστεροειδή πλούσιο σε άνθρακα πριν από περίπου 700 εκατομμύρια έως 2 δισεκατομμύρια χρόνια και σταδιακά πλησίασε τη Γη. Ο αστεροειδής αποτέλεσε αντικείμενο μιας ιστορικής αποστολής της NASA, του OSIRIS-REx, η οποία συνέλεξε δείγματα του Bennu τον Οκτώβριο του 2020 και τα άφησε στη Γη τον Σεπτέμβριο του 2023. Η αποστολή επέτρεψε στους επιστήμονες να εξερευνήσουν από κοντά τον αρχαίο βράχο, αποκαλύπτοντας ότι ο Bennu περιέχει μερικά από τα κρίσιμα δομικά στοιχεία της ζωής.
Μια πρόσκρουση από τον Bennu θα ήταν πολύ καταστροφική, αλλά η Γη έχει δει και χειρότερα. Πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια, ένας αστεροειδής πλάτους περίπου 10 χιλιομέτρων έπληξε τη Γη, σκοτώνοντας τους περισσότερους από τους πρώτους κατοίκους της, συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων. Σε σύγκριση με τον Bennu, ο οποίος έχει πλάτος περίπου 500 μέτρα, ο αστεροειδής που σκότωσε τους δεινόσαυρους ήταν τεράστιος. Οι μεσαίου μεγέθους αστεροειδείς όπως ο Bennu είναι πιο συνηθισμένοι στο Ηλιακό Σύστημα.
«Κατά μέσο όρο, οι μεσαίου μεγέθους αστεροειδείς συγκρούονται με τη Γη περίπου κάθε 100-200 χιλιάδες χρόνια», δήλωσε ο Axel Timmermann, διευθυντής του Κέντρου Κλιματικής Φυσικής IBS (ICCP) του Εθνικού Πανεπιστημίου Pusan στη Νότια Κορέα και συν-συγγραφέας της μελέτης, σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. «Αυτό σημαίνει ότι οι πρώτοι πρόγονοί μας μπορεί να έχουν βιώσει στο παρελθόν κάποια από αυτά τα γεγονότα μετατόπισης του πλανήτη με πιθανές επιπτώσεις στην ανθρώπινη εξέλιξη και ακόμη και στη δική μας γενετική σύνθεση».
Για να προσδιορίσουν τις επιπτώσεις της πρόσκρουσης του Bennu στον πλανήτη μας σε 157 χρόνια από τώρα, οι συγγραφείς της μελέτης μοντελοποίησαν ένα εξιδανικευμένο σενάριο σύγκρουσης ενός μεσαίου μεγέθους αστεροειδούς με τη Γη - το εξιδανικευμένο χρησιμοποιείται εδώ ως στατιστικός όρος, καθώς το σενάριο προφανώς απέχει πολύ από το ιδανικό.
Η σύγκρουση θα εισήγαγε 100 εκατομμύρια έως 400 εκατομμύρια τόνους σκόνης στην ανώτερη ατμόσφαιρα, κατέληξε η ομάδα, επηρεάζοντας το παγκόσμιο κλίμα, την ατμοσφαιρική χημεία και τη φωτοσύνθεση των χερσαίων φυτών, καθώς και το πλαγκτόν στους ωκεανούς.
Διαβάστε επίσης
Το πιο δραματικό αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης αστεροειδούς τύπου Bennu θα ήταν οι τεράστιες ποσότητες σκόνης που θα θόλωναν την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα τη μείωση του φωτός από τον Ήλιο. Η εξασθένιση του Ήλιου θα μπορούσε να προκαλέσει ψύξη της παγκόσμιας επιφάνειας έως και κατά 4 βαθμούς Κελσίου, μείωση των βροχοπτώσεων κατά 15% και σοβαρή μείωση του στρώματος του όζοντος κατά περίπου 32%, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Ο χειμώνας με τις απότομες επιπτώσεις θα παρείχε δυσμενείς κλιματικές συνθήκες για την ανάπτυξη των φυτών, οδηγώντας σε μια αρχική μείωση της φωτοσύνθεσης κατά 20-30% στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Lan Dai, ερευνητής στο ICCP και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Αυτό πιθανότατα θα προκαλούσε μαζικές διαταραχές στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια».
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν μόνο άσχημα νέα. Κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, ο σίδηρος από τον αστεροειδή θα μπορούσε να εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα μετά την πρόσκρουση και να εγκατασταθεί σε μέρη των ωκεανών της Γης, προκαλώντας πρωτοφανή άνθηση φυκών πλούσιων σε πυρίτιο. Το πλαγκτόν στον ωκεανό θα μπορούσε επίσης να ανακάμψει περίπου έξι μήνες μετά τη σύγκρουση, σε αντίθεση με δύο έως τρία χρόνια για τα χερσαία φυτά, και οι ρυθμοί ανάπτυξής του θα αυξάνονταν σε υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με εκείνα πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Καταφέραμε να εντοπίσουμε αυτή την απροσδόκητη αντίδραση στη συγκέντρωση σιδήρου στη σκόνη», δήλωσε ο Timmermann. «Η προσομοιωμένη υπερβολική άνθιση του φυτοπλαγκτού και του ζωοπλαγκτού μπορεί να είναι ευλογία για τη βιόσφαιρα και μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της αναδυόμενης επισιτιστικής ανασφάλειας που σχετίζεται με τη μεγαλύτερης διάρκειας μείωση της επίγειας παραγωγικότητας».
Όσο απίθανη κι αν είναι μια πρόσκρουση από τον Bennu, οι ερευνητές είναι αποφασισμένοι να εναποθέσουν τη μοίρα της Γης στα χέρια των ανθρώπων. Η επιτυχημένη δοκιμή διπλής ανακατεύθυνσης αστεροειδούς (DART) της NASA τον Σεπτέμβριο του 2022 απέδειξε την ικανότητα της ανθρωπότητας να αλλάξει την τροχιά ενός αστεροειδούς, ένα ανυπολόγιστα σημαντικό βήμα για την απόδειξη της ικανότητάς μας να υπερασπιστούμε τον πλανήτη από τους βραχώδεις εισβολείς από το Διάστημα.
[via]
