Στη μάχη για την καταπολέμηση του καρκίνου, η χημειοθεραπεία εξακολουθεί να είναι μία κάπως τυφλή μέθοδος. Ωστόσο, οι ερευνητές εκτιμούν πως αν συνδυαστεί με υπερήχους, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πιο στοχευμένα προκειμένου να μην προκαλεί ζημιά στους κοντινούς υγιείς ιστούς και στο σώμα συνολικά.
Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των μεθόδων καταπολέμησης του καρκίνου αυξάνονται ταχύτατα, η παραδοσιακή χημειοθεραπεία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως. Σύμφωνα με μελέτη του The Lancet Oncology, προβλέπεται ότι ο αριθμός των ατόμων που θα υποβληθούν σε χημειοθεραπεία θα αυξηθεί κατά 53% μέχρι το 2040. Όμως πολλά από τα γνωστά προβλήματα της χημειοθεραπείας εξακολουθούν να είναι υπαρκτά: μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση, ναυτία, απώλεια βάρους, αναιμία, περιφερική νευροπάθεια και άλλα. Επιπλέον, επειδή τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα επιδρούν σε ολόκληρο το σώμα, μπορεί να προκαλέσουν βλάβες και σε υγιή κύτταρα εκτός των επιδιωκόμενων καρκινικών στόχων.
Σε μια προσπάθεια να καταστήσουν τη χημειοθεραπεία πιο στοχευμένη, το 2020 οι ερευνητές συνδύασαν χημικές ουσίες που καταπολεμούν τον καρκίνο με ριπές φωτός λέιζερ προκειμένου να τις ενεργοποιήσουν στα σημεία του όγκου. Αν και η θεραπεία αυτή είναι πολλά υποσχόμενη, η αποτελεσματικότητά της περιορίζεται σε μερικά χιλιοστά κάτω από το δέρμα, το οποίο είναι το μέγιστο βάθος που μπορεί να διαπεράσει μια ακτίνα λέιζερ για να ενεργοποιήσει τις χημικές ουσίες. Γι΄ αυτό, οι ερευνητές του City University of Hong Kong (CityU) είχαν την ιδέα να χρησιμοποιήσουν υπερήχους για να φτάσουν σε μεγαλύτερο βάθος.
Εργαζόμενοι με καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων στο εργαστήριό τους, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα μικρό μόριο - προφαρμακευτική ουσία που ονομάζεται κυανινπλατίνη, η οποία συγκεντρώνεται στα σημεία των όγκων. Τα προφάρμακα είναι ενώσεις που είναι αδρανείς μέχρι να ενεργοποιηθούν μέσα στο σώμα. Στη συνέχεια ακτινοβόλησαν την κυανινπλατίνη με εξαιρετικά στοχευμένα κύματα υπερήχων, τα οποία τη μετέτρεψαν σε καρβοπλατίνη, ένα κοινό φάρμακο χημειοθεραπείας. Αυτό προκάλεσε το θάνατο του όγκου καταστρέφοντας τα μιτοχόνδρια στο εσωτερικό των καρκινικών κυττάρων, χωρίς να επηρεάσει γειτονικά υγιή κύτταρα ή ιστό.
Με τη μέθοδο μειώθηκε η βιωσιμότητα των καρκινικών κυττάρων κατά 51% όταν η κάλυψη του ιστού είχε πάχος 1 cm και κατά 33% με κάλυψη ιστού πάχους 2 cm. Περαιτέρω δοκιμές σε ποντίκια έδειξαν ότι η μέθοδος ήταν σε θέση να εξαλείψει πλήρως δύο όγκους μετά από έξι ημέρες θεραπείας και να αναστείλει δραματικά την ανάπτυξη επιπλέον όγκων. Επιπλέον, επειδή η κυανινπλατίνη φθορίζει, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μέθοδός τους θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως σύστημα απεικόνισης για την τρισδιάστατη χαρτογράφηση των όγκων, την ακριβή καθοδήγηση των σωματιδίων του φαρμάκου και την παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της συσσώρευσης του φαρμάκου στους όγκους.
[via]
